Λαρίσης Ιερώνυμος: “Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει και λάμπει ο σκοτισμένος ουρανός”

ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

Πρός
Τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν
Εὐσεβῆ Λαό τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἀγαπητοί μου,

«Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει καί λάμπει ὁ σκοτισμένος οὐρανός. Μ’ ἐλπίδες ὁ Θεός νά τόν χρυσώνει καί νά ‘ν’ εὐτυχι­σμένος καί καλός» (Γ. Βερίτης).

          Πάντα ἡ ἀνατολή ἑνός νέου ἔτους εἶναι ἀφορμή χαρᾶς, προσμονῆς καί ἐλπίδας. Καί πάντα αὐτήν τήν ἡμέρα, τήν πρώτη τῆς καινούργιας χρονιᾶς, ὅσο μεγάλα κι ἄν εἶναι αὐτά πού μᾶς ἀπασχολοῦν, τά παραμερίζουμε γιά νά δώσουμε χῶρο στήν προσδοκία ἑνός καλύτερου αὔριο.

          Κι ἐνῶ αὐτή ἡ ἑορταστική θεώρηση εἶναι ἐπιβεβλημένη, δέν θά πρέπει συνάμα νά παραθεωροῦμε ὅτι ἡ κάθε ἀλλαγή τοῦ χρόνου ἀποτελεῖ ἐξαιρετική ἀφορμή γιά αὐτοεξέταση καί προ­βληματισμό, καθώς ὁ χρόνος εἶναι ἕνα πολύτιμο ἀγαθό στό ὁ­ποῖο ὅμως, δέν κυριαρχοῦμε. Ἤδη τό παρελθόν πέρασε, δέν μπο­ροῦμε νά ἐπέμβουμε, δέν μποροῦμε νά τό ἀλλάξουμε, δέν μπο­ροῦμε νά τό φέρουμε πίσω καί νά τό ξαναδιαχειριστοῦμε. Τό μέλλον, μέ ὅση αἰσιοδοξία καί καλή διάθεση κι ἄν τό ἀντιμετω­πίζουμε, εἶναι ἄγνωστο, ἀπροσδιόριστο καί ἐκτός τοῦ δικοῦ μας ἐλέγχου. Ἔχουμε μόνον τό τώρα, τό ὁποῖο ὅμως κυλᾶ καί φεύγει σά νερό μέσα ἀπό τά χέρια μας, ἰδίως ὅταν δέν ξέρουμε πῶς νά ἀξιοποιήσουμε τό χρόνο μας ἤ δέν ἔχουμε κάποιο σκοπό γιά νά ὑπηρετήσουμε.

          Ἡ Ἐκκλησία εὐλογεῖ ὄχι «τόν ἑνιαυτόν», ἀλλά «τόν στέφα­νον τοῦ ἑνιαυτοῦ τῆς χρη­στότητος τοῦ Κυρίου». Δέν εὐλογεῖ τόν κύκλο τοῦ χρόνου, ὅπως κάποιοι νομίζουν, ἀλλά εὐλογῶντας ἀ­πονέμει τιμή σέ ὅποιον δαπανᾶ τό χρόνο ἐπιστρατεύοντάς τον ὠφέλιμα στήν πνευματική ἐργασία καί τήν καλλιέργεια τῆς ἀ­ρετῆς ὅπως τήν δίδαξε ὁ Κύριος. Ἄρα κάνει κάτι πολύ λεπτό, κη­ρύσσει ὅτι ὁ πιό ὠφέλιμος καί ὁ πιο ἔντιμος τρόπος ἀξιοποίησης τοῦ χρόνου εἶναι ἡ διάθεσή του σέ ὅ,τι συνιστᾶ ἀποφυγή τῆς κα­κίας καί στολισμό μέ ἀρετές. Πολύ ὄμορφα καί ποιητικά, ἡ λαϊκή σοφία ἀποτύπωνε αὐτήν τήν πρόσκληση τῆς Ἐκκλησίας στά λό­για Κάλαντα τοῦ προηγούμενου αἰῶνα ὅταν τόνιζε ὅτι: «τοῦ χρό­νου μας ἀρχή καλή καί ὁ Χριστός μᾶς προσκαλεῖ τήν κακίαν ν’ ἀρνηθῶμεν, μ’ ἀρετάς νά στολισθῶμεν».

          Καί ἄν αὐτή ἡ πρόσκληση ἀκουγόταν πολύ θεωρητική, ἤ­ξερε πάλι ὁ λαός μας νά τήν κάνει πιό πρακτική τραγουδῶντας στά ἴδια κάλαντα: «νά ζῶμεν βίον τέλειον, κατά τό Εὐαγγέλιον, μέ ἀγάπην καί εἰρήνην καί μέ τήν δικαιοσύνην». Αὐτές τίς βασι­κές ἀρετές, πού εἶναι ἀπαραίτητες γιά τή συνοχή τῆς κοινωνίας μας, τήν ἀγάπη, τήν εἰρήνη καί τή δικαιοσύνη, εὔχομαι σέ ὅλους νά ἐπιδιώξουμε, νά κυνηγήσουμε καί νά κατακτήσουμε μέσα στό νέο ἔτος, ἀποδεικνύοντας ὅτι μποροῦμε νά ἀξιοποιήσουμε σωστά τό χρόνο μας καί νά τόν διαθέσουμε σέ «ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα» (Φιλιπ. δ΄,8).

          Καλή καί εὐλογημένη χρονιά!

Μέ πατρικές εὐχές.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†Ὁ Λαρίσης καί Τυρνάβου Ἱερώνυμος