Νέας Σμύρνης Συμεών: “Ἀχαριστία καί εὐγνωμοσύνη”

«Λαός μου τί ἐποίησά σοι 
καί τί μοι ἀνταπέδωκας; ἀντί τοῦ μάννα χολήν,
 ἀντί τοῦ ὕδατος ὄξος· ἀντί τοῦ ἀγαπᾶν με, 
σταυρῷ με προσηλώσατε;» 
(Ἰδιόμελον ΣΤ’ Ὥρας)

   ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, πρό πάντων ὅμως ἡ Μεγάλη Παρασκευή μᾶς φέρνει ἀντιμέτωπους μέ τά φρικτά Πάθη τοῦ λυτρωτοῦ μας Κυρίου.

   Μᾶς συγκλονίζουν οἱ ἀφηγήσεις τῶν ἱερῶν Εὐαγγελιστῶν. Μᾶς συγκινοῦν τά θαυμάσια τροπάρια μέ τόν ἐξαίσιο λυρισμό τους. Μᾶς μεταρσιώνουν οἱ ἀκολουθίες αὐτῶν τῶν ἡμερῶν· τό κλίμα πού καλλιεργεῖ καί ἡ κατάνυξη πού ἐμπνέει στίς ψυχές μας ἡ λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μας.

   ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ συναγμένοι στήν Ἐκκλησία μας ἀτενίζουμε μέ δέος τόν σταυρό τοῦ Κυρίου μας. Τόν πλησιάζουμε συγκλονισμένοι. Σταυροκοπιόμαστε εὐλαβικά. Ἀσπαζόμαστε μέ πόθο τά τρυπημένα ἀπό τά καρφιά πόδια Του. Καί στή συνέχεια, παίρνοντας θέση κάπου μέσα στόν ναό, συμμετέχουμε μέ τή βοήθεια τῆς Σύνοψής μας στίς ἱερές ψαλμωδίες. Ἐμπειρία μοναδική, συναισθήματα εὐλάβειας καί κατάνυξης πού πρωτοβιώσαμε στά παιδικά μας χρόνια καί ἀπό τότε παραμένουν ἀνεξάλειπτα μέσα μας.

* * *

   ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΤΕΡΑ Ἰδιόμελα πού ἀκούσαμε σήμερα εἶναι κι αὐτό τῆς ΣΤ’ Ὥρας πού προτάξαμε στήν ἀρχή. Ὁ ἱερός ὑμνογράφος παρουσιάζει τόν Θεάνθρωπο Κύριο νά ἀπευθύνεται ἀπό τό ὕψος τοῦ Σταυροῦ πρός τόν περιούσιο λαό Του καί νά τόν ἐρωτᾶ : Λαέ μου τί σοῦ ἔκανα ἐγώ καί τί μοῦ ἀνταπέδωσες ἐσύ; Ἀντί γιά τό μάννα μέ τό ὁποῖο σέ ἔθρεψα στήν ἔρημο, ἐσύ μοῦ ἔδωσες χολή; Ἀντί γιά τό νερό μέ τό ὁποῖο ἐγώ σέ ξεδίψασα, ἐσύ μέ πότισες μέ ξύδι; Ἀντί νά μ᾽ ἀγαπᾶς, ἐσύ μέ κάρφωσες πάνω στόν σταυρό;

   ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, ἀδελφοί μου, πιό φρικτό πράγμα ἀπό τήν ἀχαριστία καί τήνἀγνωμοσύνη. Καί ἀχαριστία καί ἀγνωμοσύνη καταλογίζει ὁ Κύριος Ἰησοῦς στούς ὁμοεθνεῖς Του Ἱσραηλίτες. Ὁ Θεός τούς ἀπελευθέρωσε ἀπό τή δουλεία τῶν Αἰγυπτίων. Τούς ἔθρεψε μέ τό μάννα στήν ἔρημο. Τούς ξεδίψασε μέ τρόπο θαυμαστό ὄταν διέρχονταν τήν ἄνυδρη γῆ τοῦ Σινᾶ. Κι ἐκεῖνοι τώρα ἀντί τοῦ μάννα Τοῦ δίνουν χολή. Ἀντί γιά νερό Τοῦ προτείνουν νά πιεῖ ξύδι. Ἀντί νά Τοῦ προσφέρουν τήν ἀγάπη τους καί νά ἐκφράσουν τήν ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη τους, Τόν κάρφωσαν πάνω στόν σταυρό!

* * *

   «ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΜΑΝΝΑ ΧΟΛΗΝ»! Ἡ χαρακτηριστική φράση πού προέρχεται ἀπό τήν ποίηση τοῦ θείου Πάθους καί πού ἐκφράζει διαχρονικά τήν ἀγνωμοσύνη καί τήν ἀχαριστία· ἕνα φαινόμενο καί μία συμπεριφορά πού οἱ ἄνθρωποι πολύ συχνά υἱοθετοῦμε.

   Ὅλοι μας θέλουμε ὁ Θεός νά ἀκούει καί νά ἐκπληρώνει τά αἰτήματά μας.

   Ὅλοι μας θέλουμε οἱ ἄλλοι, οἱ συνάνθρωποί μας, νά μᾶς συμπεριφέρονται μέ ἀγάπη. Νά ἱκανοποιοῦν τίς ἐπιθυμίες μας. Νά μᾶς ἐξυπηρετοῦν στίς ἀνάγκες μας. Νά μᾶς συμπαραστέκονται στίς δύσκολες ὧρες τῆς ζωῆς μας.

   Ὡστόσο, οἱ πολλοί γρήγορα λησμονοῦμε τίς εὐεργεσίες πού μᾶς ἔκαναν. Καί συχνά ἀντί νά τούς εὐχαριστοῦμε καί νά τούς ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας, ἐμεῖς φερόμαστε ἀπέναντί τους μέ ἀχαριστία. Τό ἐπισημαίνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Κοντά στά ἄλλα, στίς ἔσχατες ἡμέρες οἱ ἄνθρωποι θά εἶναι ἀχάριστοι (Β’ Τιμ. 3,2). Ἀχάριστοι πρός τόν Θεό γιά τίς ἄπειρες εὐεργεσίες Του, ἀχάριστοι ὅμως καί πρός τούς συνανθρώπους τους γιά ὅ,τι καλό τούς ἔχουν κάνει.

* * *

   Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

   ΚΑΘΩΣ σήμερα Μεγάλη Παρασκευή προσκυνοῦμε εὐλαβικά τόν ἐσταυρωμένο Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστό· καθώς ἀκοῦμε τό πικρό παράπονο πού βάζει στό στόμα Του ὁ ἱερός ὑμνογράφος «Λαός μου, τί ἐποίησά σοι καί τί μοι ἀνταπέδωκας;», ἄς ἀφυπνισθεῖ ἡ συνείδησή μας. Ἄς πλημμυρίσει ἡ καρδιά μας ἀπό εὐγνωμοσύνη καί εὐχαριστία.

   Μακριά ἀπό μᾶς ἡ ἀγνωμοσύνη καί ἡ ἀχαριστία. Εὐγνώμονες καί μόνο.

   ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ πρός τόν Θεό καί Πατέρα μας γιατί γιά μᾶς καί τή δική μας σωτηρία ὁ Μονογενής Υἱός Του ἀνέβηκε πάνω στόν Σταυρό. Εὐγνώμονες γιά τίς ἄπειρες εὐεργεσίες Του πού καθημερινά μᾶς παρέχει.

   Παράλληλα, ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ καί πρός τούς συνανθρώπους μας πού μᾶς εὐεργέτησαν μέ ὁποιοδήποτε τρόπο.

   Νά μήν ξεχνοῦμε τό καλό πού μᾶς ἔκαναν ὅταν βρεθήκαμε σέ ἀνάγκη. Καί νά μήν παραλείπουμε νά τούς εὐχαριστοῦμε γι᾽ αὐτό μέ ὅλη μας τήν καρδιά.

   Οἱ ἴδιοι δέν τό ἔχουν ἀνάγκη. Καί ἴσως καί δέν τό ἐπιθυμοῦν. Ὅμως ἐμεῖς τό ὀφείλουμε.

   Ἡ εὐγνωμοσύνη γλυκαίνει τήν καρδιά μας καί ἐξευγενίζει τή συμπεριφορά μας. Μᾶς τό συνιστᾶ, ἄλλωστε, καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος : «Ἐν παντί εὐχαριστεῖτε». Νά εὐχαριστεῖτε τόν Θεό γιά τό καθετί (Α’ Θεσσ. 5,18).

Μέ πολλή ἐν Χριστῷ πατρική ἀγάπη
ὁ Ἐπίσκοπός σας

† Ο ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ