Γενική Ιερατική Σύναξη στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος

   Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, παρέστη συμπροσευχόμενος κατά την ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Καρδίτσης.
Ακολούθως, προέδρευσε της Συνάξεως των Πνευματικών – Εξομολόγων της Ιεράς μας Μητροπόλεως, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς μας Μητροπόλεως (Μεγάλου Αλεξάνδρου 16-18).
Κατά την Σύναξη, ομιλητής παρέστη ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Καλλιακμάνης, ο οποίος και πραγματοποίησε εισήγηση με θέμα: «Η πνευματική πατρότητα και οι βασικές ποιμαντικές αρχές».
Προσκεκλημένος ομιλητής παρέστη ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Καλλιακμάνης, Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ., ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Μεγάλη Τεσσαρακοστή: Πορεία ιερατικής αυτογνωσίας», αναφέροντας χαρακτηριστικά:
«Ο πνευματικός πατέρας με βάση τις γενικές και ειδικές ποιμαντικές αρχές, την ακρίβεια, την οικονομία, την αναλογία, την ιστορικότητα, το ανθρώπινο πρόσωπο αλλά και τη διάκριση πρέπει να κάνει σωστή διάγνωση της πνευματικής κατάστασης του μετανοούντος. Έτσι θα μπορέσει να βοηθήσει  με κάθε τρόπο στην πνευματική καρποφορία αξιοποιώντας το χάρισμα του καθενός. Σκοπός της ποιμαντικής χειραγώγησης δεν είναι ο πειθαναγκασμός του πιστού σε οποιδήποτε σκοπιμότητα, αλλά η καθοδήγησή του στην εν Χριστώ ελευθερία. Για να γίνει  αυτό, πρέπει η πνευματική πατρότητα και η πνευματική υιότητα νά καλλιεργούνται μέσα στο πνεύμα της εν Χριστώ ελευθερίας, της κοινής αναφοράς και της υπακοής στο θέλημα του Θεού. Μόνο όταν διασφαλίζεται η ελευθερία των ανθρώπων γεννιούνται υγιή πνευματικά τέκνα, ολοκληρωμένα πρόσωπα. Ο πνευματικός δεν είναι κανονοφύλακας, αλλά χαρισματικός νομοθέτης και μυσταγωγός στη ζωή του Πνεύματος. Με τη μετάνοια ανανεώνεται η χάρη του Βαπτίσματος.
Και η υπακοή είναι άθλημα πνευματικό, πού βοηθά στην ωρίμανση και τη χειραφέτηση. Σε αντίθετη περίπτωση πίσω από το μυστήριο της μετανοίας και το πρόσχημα της υπακοής, μπορεί να κρύπτονται δικανικές αντιλήψεις, αυτοδικαιωτικές νοοτροπίες, ψυχοπαθολογικές εξαρτήσεις, πού αφορούν κατά κύριο λόγο τούς πνευματικούς πατέρες αλλά και τα πνευματικά τέκνα.

ΠΟΡΕΙΑ ΑΥΤΕΠΙΓΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ

Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σαρακοστή ἀποτελεῖ ἀσφαλή πορεία ἀνασύνταξης τῶν πνευματικῶν δυνάμεων τοῦ κληρικοῦ ἀλλά καί κάθε χριστιανοῦ. Στήν πορεία αὐτή ἡ Ἐκκλησία διδάσκει μέ χαρακτηριστικά παραδείγματα τήν ἀπλανή προσευχή, τόν ἀληθινό τρόπο τῆς μετάνοιας, τά μέτρο τῆς κρίσεως στά ἔσχατα, τό ἄλγος τῆς ἀπώλειας τοῦ Παραδείσου καί τόν τρόπο τῆς ἐπιστροφῆς ἀκολουθώντας τόν Χριστό στό μυστήριο τῆς κενώσεως καί τῆς θείας συγκαταβάσεως.
«Ἡ κένωση τοῦ Χριστοῦ ὑποδηλώνει τήν ὁδό, πού καλεῖται νά ἀκολουθήσει ὁ πιστός (κληρικός ἤ λαϊκός) στόν κόσμο. Ἡ χριστιανική ζωή ἔχει κενωτικό χαρακτήρα». Ὁπότε, ἀφορᾶ ἄμεσα ὅλους τούς χριστιανούς ἀλλά εἰδικότερα τούς πνευματικούς ποιμένες, ἀρχιερεῖς καί ἱερεῖς. Γιά τήν ἐμπειρική βίωση τοῦ μυστηρίου τῆς κενώσεως καί τή ἀπόκτηση ὀρθόδοξης δογματικῆς συνείδησης χρειάζεται διαρκής νηπτικός ἀγώνας καί ἐκκλησιαστικό φρόνημα, τά ὁποῖα διέθεταν οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ εὐχολογικός πλοῦτος τῶν μυστηρίων καί τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν εἰσάγει καί κρατᾶ σταθερή στήν κενωτική πορεία τόν κληρικό.
Ἔχει σημασία γιά μᾶς τούς πνευματικούς ποιμένες, τούς κληρικούς, νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι, ὁ κεντρικός πυρήνας τῶν εὐχῶν τῆς Ἐκκλησίας ἀπηχεῖ τή διδασκαλία αὐτή, μεταφέροντάς την ἀπό τό χριστολογικό στό ἀνθρωπολογικό ἐμπειρικό ἐπίπεδο. Ἡ μεταφορά αὐτή νοεῖται α) ὡς ἑκούσια ταπείνωση κυρίως τοῦ κληρικοῦ ὡς ἱερουργοῦ, προκειμένου νά γίνει δεκτικός τῆς χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί β) ὡς ἑκούσια καί ἀδιαμαρτύρητη ἄρση τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ κόσμου, κατά μίμηση τοῦ Χριστοῦ.  Ὁ κληρικός σκύβει μέ ταπείνωση ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί ἐνώπιον τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἀντιμετωπίζει καθημερινά διλήμματα ἀνάμεσα στήν οἰκογένεια καί τήν ἐνορία, τήν Ἐκκλησία καί τόν κόσμο, τά βιολογικά καί τά πνευματικά του παιδιά. Καί στά πνευματικά του παιδιά περιλαμβάνονται ὄχι μόνο αὐτά πού ἐκκλησιάζονται, τοῦ φιλοῦν τό χέρι καί ἔχουν κάποια σχέση μέ τήν Ἐκκλησία ἀλλά καί τά πιό ἀπείθαρχα καί ἐπαναστατημένα.  Ποῦ λοιπόν θά στηριχθεῖ γιά νά μεταφέρει ἀτόφιο τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου στόν κόσμο; Ποῦ θά ἀκουμπήσει, ὅταν φθάσει στήν ψυχική ἐξάντληση; Ἀπό ποῦ θά ἀντλήσει βοήθεια; Ἐπαναλαμβάνει μέσα του: «Ἦρα τούς ὀφθαλμούς μου εἰς τά ὄρη, ὅθεν ἥξει ἡ βοήθειά μου». Ἡ κραυγή αὐτή γίνεται λυτρωτική ἐντός τοῦ λειτουργικοῦ χρόνου τῆς ἐκκλησίας μας».

Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης Νικηφόρος Κουτσιούμπας

Σεβασμιώτατε, Σεβαστοί Πατέρες και αδελφοί.
Με την Ευλογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου και υπό την αιγίδα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 4 και 5 Φεβρουαρίου 2025 πραγματοποιήθηκε Πανελλήνιο Συνέδριο της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής επί ειδικών Ποιμαντικών Θεμάτων, με κεντρικό θέμα: Η ευθύνη της ανθρωπότητας για την θεραπεία της κοινωνίας από την ανθρώπινη δουλεία – Η Εκκλησιαστική πρόταση. Από την Σκλαβιά της αμαρτίας, στην λύτρωση της Αναστάσεως.
Η εμπορία ανθρώπων έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και σκοπός του Συνεδρίου είναι η ευαισθητοποίηση όλων μας, για την αντιμετώπισή του. Η Σοβαρότητα του θέματος αποδεικνύεται από την ανταπόκριση των Ιερών Μητροπόλεων στο κάλεσμα της Ιεράς Συνόδου, που είχε ως αποτέλεσμα σχεδόν όλες οι Μητροπόλεις να έχουν αντιπροσώπους , 1 κληρικό και 1 λαϊκό, υπήρξαν εκπρόσωποι από Συλλόγους και Φορείς ευαισθητοποιημένους με το θέμα, καθώς επίσης της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.
Την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, εκπροσώπησαν, η κυρία Αναστασία Σατλάνη Ψυχολόγος και Εκπαιδευτικός και ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης Νικηφόρος Κουτσιούμπας.
Στο Συνέδριο πρώτος απηύθυνε χαιρετισμό ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Κύριος Νικήτας, καθώς η Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων ήταν Συνδιοργανωτής του Συνεδρίου εκπροσωπώντας το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Δεύτερος απηύθυνε χαιρετισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως Κύριος Αθηναγόρας, εκπροσωπώντας την Ιερά σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και ως πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής, Ειδικών Ποιμαντικών Θεμάτων.
Χαιρετισμούς απηύθυναν επίσης Εκπρόσωποι του Υπουργείου Εξωτερικών, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ελληνικής Αστυνομίας.
Στην Πρώτη Συνεδρία με Θέμα: «Κατανοώντας το Φαινόμενο της εμπορίας ανθρώπων», Πρόεδρος και Συντονιστής υπήρξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Κύριος Ιγνάτιος. Εισηγήθηκαν καταξιωμένοι Επιστήμονες, όπως η Κυρία Λαλάγκου, Εκπαιδευτικός με Θέμα, Ορολογικές διευκρινήσεις.
Η Κυρία Καραγιαννοπούλου καθηγήτρια του Παντείου  Πανεπιστημίου, με θέμα «Παράνομη διακίνηση γυναικών με σκοπό την σεξουαλική τους εκμετάλλευση».  Η Κυρία Διγιδίκη, Ερευνήτρια και Διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, με θέμα «Εμπορία ανθρώπων και δαιμονοποίηση του Θύματος».
Ο Κύριος Καραγιάννης, Ψυχοθεραπευτής και καθηγητής του Πανεπιστημίου Φρέντερικ της Κύπρου, με θέμα, Η καταστροφή της απαρτίωσης και επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων.
Στην Δεύτερη Συνεδρία με θέμα: «Άνθρωπος και Δουλεία, Θεολογική και Ποιμαντική Προσέγγιση», πρόεδρος και συντονιστής υπήρξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Κύριος Ιερόθεος.
Εισηγητές ήταν, ο Κύριος Τσιρώνης, καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. με θέμα, Κοινωνίες που σκλαβώνουν και Κοινότητες που ελευθερώνουν.
Μορφές Δουλείας και ο Ρόλος της Θρησκείας.
Ο Κύριος Κορναράκης, καθηγητής Θεολογικής σχολής  Ε.Κ.Π.Α. με θέμα «Η παγκόσμια κρίση της δουλείας του προσώπου και η ευθύνη της Εκκλησίας. Η πρόκληση για μία Θεολογία της απελευθέρωσης θύτη και θύματος, και οι ποιμαντικές προοπτικές».
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Καλλιγέρης, εκπρόσωπος Ιδρύματος Νεότητος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών με θέμα, «Όταν η ποιμαντική προοπτική τροφοδοτεί την πράξη, Προτάσεις εξόδου του προσώπου από την Δουλεία του».
Τελευταίος εισηγητής   ήταν ο πατήρ  Κλήμης Πυρουνάκης, εκπαιδευτικός με θέμα «Δρόμοι ελευθερίας σε πλαίσιο εγκλεισμού – Το παράδειγμα στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών».
Μετά τις εισηγήσεις, των εισηγητών του Συνεδρίου, ακολούθησαν πολύ σημαντικές παρεμβάσεις, σχετικά με την εμπορεία ανθρώπων, από τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη Κύριο Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, την Υφυπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Κυρία Σοφία Βούλτεψη και τον Δημοσιογράφο και Αστυνομικό Συντάκτη Κύριο Πάνο Σόμπολο.
Στην Συνέχεια ο Κύριος Αθανάσιος Δούσης, Αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας ανέπτυξε το πολύ σημαντικό θέμα «Το Διαδίκτυο ως εργαλείο προσέλκυσης Θυμάτων Εμπορίας Ανθρώπων και η αντιμετώπισή του από την Υπηρεσία».
Στη συνέχεια η κυρία Αναστασία Σατλάνη θα σας παρουσιάσει κάποια σημαντικά στοιχεία σχετικά με την εμπορία ανθρώπων, όπως αυτά επισημάνθηκαν από τους εισηγητές του Συνεδρίου.
Σας ευχαριστώ».
                        Ομιλία της κυρίας Σατλάνη Αναστασίας Ψυχολόγου – Εκπαιδευτικού  
                                                     Εμπορία ανθρώπων (trafficκing)
Η εμπορία ανθρώπων (trafficκing) είναι μια σύγχρονη μορφή δουλείας, της οποίας τα θύματα είναι κυρίως γυναίκες, με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, αλλά μπορεί να είναι και άνδρες και μικρά παιδιά, με σκοπό την καταναγκαστική εργασία ή την αφαίρεση και το εμπόριο οργάνων.
Είναι ένα από τα πιο κερδοφόρα εγκλήματα παγκοσμίως, μαζί με το εμπόριο όπλων και το εμπόριο ναρκωτικών, γιατί αποφέρει στους εμπόρους περίπου 25 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Αποτελεί ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα, με πολύ δύσκολες πτυχές, γιατί καταδεικνύει τις σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης φύσης και επειδή είναι αόρατο, είναι πολύ δύσκολο να εξιχνιαστεί.
Εκτός από οργανωμένο έγκλημα, το trafficking αποτελεί και ένα κοινωνικό φαινόμενο, που είναι άμεσα συνδεδεμένο με κοινωνικές ανισότητες, με προκαταλήψεις και με κατάχρηση εξουσίας, γιατί όλα αυτά συντελούν στην υποβάθμιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Αυτό το κοινωνικό φαινόμενο έχει ενταθεί από την οικονομική κρίση, τους πολέμους, τις μεταναστευτικές ροές και είναι πολύ εύκολο οι άνθρωποι να γίνουν θύματα των εγκληματικών δικτύων εκμετάλλευσης.
Πολλές φορές χρησιμοποιείται το διαδίκτυο, μέσω του οποίου οι έμποροι «ψαρεύουν» τα θύματά τους, για την σεξουαλική εκμετάλλευσή τους και έχει καταγραφεί, ότι την περίοδο της πανδημίας και του αναγκαστικού εγκλεισμού, έγινε έκρηξη της πορνογραφίας.
Οι διακινητές παραπλανούν τα θύματά τους, διαβεβαιώνοντάς τα, ότι θα τους παρέχουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και μεγαλύτερες απολαβές, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά τους προβλήματα ή κάποια σοβαρά οικογενειακά τους θέματα.
Τους αφαιρούν τα διαβατήριά τους, για να μην μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα τους και όταν τα θύματα προσπαθήσουν να ξεφύγουν, τους ασκείται από τα μέλη του κυκλώματος μεγάλη ψυχολογική πίεση, είτε με την πειθώ, ότι αυτή είναι η φύση της εργασίας τους, την οποία πρέπει να αποδεχτούν, είτε με απειλές κατά των μελών της οικογένειάς τους.
Στη διακίνηση των θυμάτων υπάρχει η χώρα προέλευσης, ο ενδιάμεσος σταθμός και η χώρα προορισμού, έτσι ώστε να χάνονται τα ίχνη των θυμάτων.
Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, υπάρχει ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, από διάφορες οργανώσεις και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, σχετικά με αυτόν τον παγκόσμιο κίνδυνο για την ασφάλεια των ανθρώπων.
Η εμπορία ανθρώπων υπάρχει, γιατί χρηματοδοτείται και συντηρείται από τους πελάτες, γιατί αν δεν υπήρχε η ζήτηση των σύγχρονων σκλάβων, δεν θα υπήρχε και η προσφορά.
Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό το γεγονός, ότι κάποιες χώρες τροποποιούν το ποινικό τους δίκαιο, ώστε να αποδώσουν ποινική ευθύνη στον πελάτη και ταυτόχρονα, κάνουν καμπάνιες ευαισθητοποίησης.
Είναι πολύ καθοριστικό το νομοθετικό πλαίσιο και η σωστή αστυνόμευση, αλλά εξίσου καθοριστική είναι η παιδεία, μέσω της οποίας πρέπει να ενισχυθεί η συμπερίληψη και να αποδυναμωθεί η τοξικότητα και τα στερεότυπα.
Σχετικά με την ποιμαντική της εκκλησίας μας, επισημάνθηκε ότι εκτός από την αρωγή των θυμάτων, πρέπει να τονιστεί στο ποίμνιο η ατομική και συλλογική ηθική ευθύνη για την ύπαρξη της εμπορίας των ανθρώπων.
Γιατί οι άνθρωποι είναι εικόνες του Θεού και όχι αντικείμενα για να πωλούνται και είναι φοβερό το γεγονός, ότι βασανίζονται σκληρά από συνανθρώπους τους, που είναι και αυτοί εικόνες του Θεού.
Τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων, είναι πολύ επιβαρυμένα ψυχολογικά, γιατί έχει απαξιωθεί η ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους και γιατί πολλές φορές νιώθουν υπεύθυνα για την τραγική κατάστασή τους και είναι σημαντική η ψυχολογική υποστήριξή τους.
Πολλά από αυτά τα θύματα, λόγω των σκληρών συνθηκών που έχουν βιώσει, έχουν απευαισθητοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε κάποιες φορές γίνονται τα ίδια διακινητές του κυκλώματος, γιατί προφανώς δεν είχαν την αναγκαία υποστήριξη και αυτό αποτελεί μια φοβερή διαπίστωση.
Όταν τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων διασώζονται από την αστυνομία, η κατάθεσή τους γίνεται παρουσία Ψυχολόγου, για να βοηθήσει να ξεπεράσουν τον φόβο και πρέπει να ακολουθήσει ψυχοθεραπεία, η οποία θα εστιάσει στην υποστήριξη του θύματος, ώστε να ανακτήσει τη χαμένη αξιοπρέπειά του και να νιώσει ασφάλεια και εμπιστοσύνη.
Τονίστηκε από τον ψυχοθεραπευτή εισηγητή του συνεδρίου κ. Καραγιάννη, ότι είναι καθοριστικό το βλέμμα του Ψυχολόγου, με το οποίο θα δείξει την αμέριστη συμπαράστασή του στο θύμα και θα το βοηθήσει να ανακτήσει την χαμένη εμπιστοσύνη του στους ανθρώπους.
Το ίδιο καθοριστικό είναι και το βλέμμα του Πνευματικού, όταν κάποιο θύμα τον προσεγγίσει, που δεν πρέπει να είναι αυστηρό και επικριτικό, αλλά να «χαϊδεύει» και να παρηγορεί την ψυχή του θύματος.
Στο συνέδριο τονίστηκε, ότι είναι πολύ σημαντικό να είμαστε όλοι ευαισθητοποιημένοι και υποψιασμένοι, έτσι ώστε όταν βλέπουμε ύποπτες κινήσεις, να τηλεφωνούμε στην αστυνομία ή στο 1109 (γραμμή καταπολέμησης της εμπορίας ανθρώπων) και να το καταγγέλλουμε, για να δίνουμε την ευκαιρία στους συνανθρώπους μας να σωθούν. Δεν πρέπει να είμαστε αδιάφοροι, θεωρώντας ότι το πρόβλημα αυτό δεν αφορά εμάς και την οικογένειά μας.
Γιατί όπως έλεγε ο Βρετανός πολιτικός William Wilberforce, που ήταν ηγέτης του κινήματος για την κατάργηση του βρετανικού δουλεμπορίου και της δουλείας:
«Μπορείς να διαλέξεις να κοιτάξεις από την άλλη, αλλά ποτέ δεν μπορείς να πεις ότι δεν γνώριζες».

π. Ιωάννης Οικονόμου

ΕΙΣΗΓΗΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΤΙΚΗΝ ΣΥΝΑΞΙΝ ΤΗΣ 11ης Μαρτίου 2025
Θέμα: Ἡ  ΛΔ΄ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΕΚΦΑΝΣΕΙΣ, ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ. ( 5-7  Νοεμβρίου 2024).

Σεβασμιώτατε, ἀδελφοί και πατέρες.
Στήν ευχή τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἀκριβῶς μετά τον καθαγιασμό τῶν Τιμίων Δώρων, ὑπάρχει ἡ Δέηση: «Τούς πεπλανημένους ἐπανάγαγε και σύναψον τῇ Ἁγίᾳ Σου Ἐκκλησίᾳ». Πάντοτε ὑπάρχει ὁ φόβος και ὁ κίνδυνος να πλανηθῇ ἕνα μέλος τῆς Ἐκκλησίας ἤ καί μέρος τοῦ συνόλου τῶν πιστῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἐξ αἰτίας τῶν πολλαπλῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν πού κατά καιρούς κλυδωνίζουν τό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχοντας πάντοτε ἀνύστακτο το ἐνδιαφέρον της για την προστασία τῶν πιστῶν μελῶν της και συγκεκριμένα ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῶν Αἱρέσεων πραγματοποίησε τόν  Νοέμβριον τοῦ παρελθόντος ἔτους τήν ΛΔ΄ Πανορθόδοξον Συνδιάσκεψιν τῶν Ἐντεταλμένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν και Ἱερῶν Μητροπόλεων στο Συνεδριακό Κέντρο τοῦ Ἐνοριακοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου Νέου Φαλήρου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, με θέμα «Ἐκφάνσεις, ἐπιρροές και πανθρησκειακό ὅραμα τῆς Νέας Ἐποχῆς».
1.Ὁ σύγχρονος θρησκευτικός συγκρητισμός, ὡς θεμελιῶδες γνώρισμα τῆς «Νέα ἐποχῆς», ἐπιχειρεῖ τήν ἄρνηση τοῦ προσώπου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τήν ἐκμηδένηση τῆς παρουσίας καί δράσεως τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μέσα στό σύγχρονο κόσμο. Αὐτό το γεγονός ἀπαιτεῖ ὀργανωμένη και σαφῆ δράση ἀπό μέρους τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε το Εὐαγγέλιο να εἶναι ὁ μόνιμος σηματοδότης τῆς πορείας τῶν χριστιανῶν καί ἡ σαφής ἀπάντηση σέ κάθε εἴδους πρόκληση και πρόταση τῶν νεοεποχιτῶν.
2. Ἡ ἐμφάνιση τοῦ συστήματος τῆς «τεχνητῆς νοημοσύνης» θέτει νέες ἤθικές προκλήσεις ὁλοκληρωτικῆς μεταλλαγῆς τῆς Ἀνθρωπότητος. Αὐτή ἡ εἰκονική και ρομποτική πραγματικότητα, την ὁποίαν ἐπαγγέλλεται το σύστημα αὐτό, ἀποφυσικοποιεῖ τον κόσμο και τίς κοινωνικές σχέσεις. Δημιουργεῖ ἔτσι ἕνα νέο ὑπεράνθρωπο και ἐπιδιώκει ἕνα  «ἐπίγειο παράδεισο». Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, δεν ἔχει να φοβηθεῖ κἄν την ἐμφάνιση αὐτῆς τῆς νέας κοινωνικῆς ἰδιορρυθμίας, ὅταν πορεύεται σωστά στον κόσμο και μεταφέρει ζωντανό το μήνυμα τοῦ Χριστοῦ στον κόσμο.Ἴσως ἠ ἀδιαφορία και ἡ ἀβελτηρία τῶν παραγόντων τῆς Ἐκκλησίας, δημιουργεῖ την ἐντύπωση ὅτι «χάσαμε τη μπάλα» και ἀφήνεται ἔτσι ὀ κόσμος να πορεύετεαι χωρίς ὅραμα και χωρίς σταθερότητα.
3. Σέ συγκεκριμμένη εἰσήγηση τῆς Συνδιασκέψεως ἔγινε λόγος για τίς σύγχρονες ἐναλλακτικές μεθόδους τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης.  Σύμφωνα με τη θεωρία αὐτῆς τῆς ἰατρικῆς ἡ ἀσθένεια ὀφείλεται σέ μή ὁμαλή ροή μή μετρήσιμης ἐπιστημονικά ἐνέργειας και ὡς θεραπεία νοεῖται ἡ ἀποκατάσταση αὐτῆς τῆς ροῆς. Σημαντικός ἀριθμός ἐπιστημονικῶν και ὑπεύθυνων φορέων τίς χαρακτηρίζει ὡς ψευδοεπιστήμη. Εἶναι δε φανερό ὅτι ἡ εὑρεῖα διάδοσή τους ἀποτελεῖ μεῖζον πρόβλημα στήν ἐπιστημονική ἰατρική και φαρμακευτική ἐπιστήμη.Ἐνδεικτικά μόνο ἀναφέρουμε κάποιες μορφές τῆς ἐναλλακτικῆς ἰατρικῆς:  Βελονισμός, διαλογισμός, κινησιολογία, γιόγκα, ὑπνοθεραπεία, βοτανοθεραπεία, κ.ἄ.
4. Ἔντονη καί λίαν προβληματική παραμένει ἡ ἐπιδίωξη τῶν νεοεποχιτῶν να ἀποδυναμώσουν την κοινωνία ἀπό τήν πίστη στόν Ἕνα Θεόν. Δεν παραδέχονται τήν ὕπαρξη προσωπικοῦ Θεοῦ, δέν δέχοντα τήν ἀθανασία τῆς ψυχῆς, ἀφοῦ ἀρνοῦνται νά δεχθοῦν ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ καί πρόσωπο. Γιά τήν αἵρεση τῶν ὁπαδῶν τῆς «Νέας ἐποχῆς» ὁ ἄνθρωπος εἶναι τό κέντρο τοῦ κόσμου καί ὄχι   ὁ Θεός. Αὐτός ὁ ἄνθρωπος σώζει ἑαυτόν καί ὄχι ὁ Θεός.
5. Τέλος, ἡ τελική ἀγωνία τῶν νεοεποχιτῶν εἶναι ἡ ἀλλοίωση τοῦ φρονήματος τῶν πιστῶν και ἡ ἐπιβολή μιᾶς «Νέας Ἠθικῆς» τοῦ ἀνθρώπου, πού μόνος του γίνεται θεός, χωρίς την ἀνάγκη ὕπαρξης τοῦ προσωπικοῦ Θεοῦ.
Στήν ἀπόλυτα θεωρητική αὐτή θέση τῶν νεοεποχιτῶν καλεῖται ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ποῦ δρᾶ και κινεῖται στο σύγχρονο κόσμο, να δίνει προσωπικό μήνυμα σωτηρίας και ζωῆς στόν ἄνθρωπο, διδάσκοντας την προσωπική σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου την ὁποία κερδίζει μόνο με τη Χάρη τοῦ προσωπικοῦ Του Θεοῦ και Δημιουργοῦ τοῦ σύμπαντος κόσμου και τοῦ ἀνρθρώπου.
6. Ἡ Ἐκκλησία, μέσα στο σύγχρονο κόσμο εἶναι ἡ μοναδική καί ἀληθινή ἀπάντηση σέ κάθε προβληματισμό καί ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου τῆς ἐποχῆς μας. Κάθε αἵρεση, παραμένει μία πλάνη καί προσπάθεια ἀποπροσανατολισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν ἀληθινή καί προσωπική μέ τό Χριστό ζωή. Τήν πραγματική σωτηρία καί ἐλευθερία τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου βιώνει καί μεταδίδει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στόν πονεμένο καί ταλαιπωρημένο ἄνθρωπο. Αὐτόν πού οἱ διάφοροι αἱρετικοί καί πλανεμένοι πλάνεψαν και τοῦ ὑποσχέθηκαν ἕνα ἄλλο τρόπο ζωῆς και πορείας. Τήν πραγματική πορεία καί ζωή υἱοθετεῖ, διδάσκει καί ἐπαγγέλλεται ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.-
Στο τέλος της συνάξεως ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Αμφιλόχιος Παπανδρέου Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς μας Μητροπόλεως, αναφέρθηκε σε τρέχοντα υπηρεσιακά θέματα.