Γ΄ Στάση Των Χαιρετισμών προς την Κυρία Θεοτόκο στον Ι.Ν. Ευαγγελιστρίας Μασχολουρίου

  Ο Σεπτός μας Ποιμενάρχης στο Θείο Κήρυγμά του ανέφερε:
«Βρισκόμαστε στο τέλος της τρίτης εβδομάδας της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Με την ακολουθία του Αποδείπνου, που προ ολίγου τελέσαμε, με τον κανόνα του Ακαθίστου Ύμνου, αλλά και με την τρίτη στάση των Χαιρετισμών, που ψάλλαμε ενώπιον του ιερού εικονίσματος της Παναγίας μας, βιώνουμε αυτή την ευλογημένη περίοδο. Η Εκκλησία μας συγκαλεί όλους ανεξαιρέτως να ζήσουμε αυτήν την παρουσία του Θεού στη ζωή μας. Αυτή η παρουσία είναι κάτι το μοναδικό, αλλά ταυτόχρονα παραμένει πάντοτε νέα, πάντοτε επίκαιρη, διότι ο Θεός ανακαινίζει τον άνθρωπο, ανανεώνει τη σχέση Του μαζί του και του προσφέρει τη δυνατότητα της κοινωνίας μαζί Του, αλλά και της ενότητας με τους άλλους ανθρώπους. Όπως ψάλλαμε απόψε στην τρίτη στάση των Χαιρετισμών, ο υμνογράφος του ύμνου αυτού – ενός βαθύτατα χριστολογικού και σωτηριολογικού ύμνου – μας το διδάσκει ξεκάθαρα. Ο ύμνος αυτός ξετυλίγεται μέσα από τα 24 γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, και επαναλαμβάνουμε 144 φορές το «Χαίρε, Μητέρα του Κυρίου».
Ο άνθρωπος ανανεώνεται, όπως λέει χαρακτηριστικά ο ύμνος: «Νέαν ἔδειξεν κτίσιν ἐμφανίσας ὁ Κτίστης ἡμῖν τῆς ὑπ’ αὐτοῦ γενομένης». Δημιουργείται μια νέα πραγματικότητα, μια νέα κατάσταση. Και ποια είναι αυτή η νέα κτίση; Είναι η γέννηση του Ιησού Χριστού, η σωτήρια έλευσή Του στον κόσμο. Ο Χριστός έρχεται να διαρρήξει την παλαιότητα του κόσμου, να νικήσει τη φθορά, την πτώση, την αμαρτία. Φέρνει την ανανέωση, τη νέα ζωή. Δεν ανακαινίζει μόνο τη σχέση του Θεού με τον άνθρωπο και τον κόσμο, αλλά και την ίδια την κτίση. Ολόκληρη η δημιουργία λαμβάνει καινούργιο νόημα, αποκτά νέα υπόσταση μέσα από τον ερχομό Του.
Αλλά να προσέξουμε κάτι σημαντικό εδώ, αδελφοί μου. Αυτή η νέα κτίση δεν είναι απλώς μια καινούργια κατάσταση που αντικαθιστά την παλιά. Είναι η πλήρωση του σκοπού της κτίσης. Είναι η αποκατάσταση της σχέσης του ανθρώπου με τον Θεό. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν ήρθε απλώς για να εξαλείψει τη φθορά της αμαρτίας, αλλά ήρθε για να μας προσφέρει την ανακαίνιση και τη θεία κοινωνία με τον Θεό. Η κτίση, αυτή που η αμαρτία είχε διαστρέψει, αποκαθίσταται με τη δική Του παρουσία, με τη δική Του έλευση στον κόσμο.
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται η ειδοποιός διαφορά. Ο Ιησούς Χριστός ήρθε και δημιούργησε νέα κατάσταση: όχι απλώς μια μεταβολή, αλλά μια αποκατάσταση του κόσμου στην αρχική του φύση. Η αποκατάσταση της αληθινής εικόνας του ανθρώπου και της σχέσης του με τον Θεό. Ο Κύριος Ιησούς, λοιπόν, ήρθε για να ανακαινίσει τα πάντα. Και αυτή η ανακαίνιση, αδελφοί μου, αναφέρεται σε εμάς, προσωπικά και συλλογικά, ως Εκκλησία, ως λαός του Θεού.
Γιατί εμείς, ως άνθρωποι, κληθήκαμε να ζούμε στην κοινωνία αυτή με τον Θεό, και αυτό το πράγμα, το οποίο ανακαινίζεται και αποκαθίσταται μέσα από την παρουσία του Θεού, είναι το μέγιστο αγαθό για τον άνθρωπο. Όπως λέει το αποστολικό ανάγνωσμα απόψε, «Ἰησοῦς Χριστὸς χθες καὶ σήμερον ὁ αὐτός καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας». Η παρουσία του Χριστού είναι αμετάβλητη και αναλλοίωτη. Και αυτή η παρουσία φέρνει την ανανέωση στον κόσμο και στον άνθρωπο, τον φέρνει στη νέα ζωή, που είναι η εν Χριστώ σωτηρία.
Αυτή η σωτηρία έρχεται με την κατάφαση της πραγματικότητας, με τη θεία ενέργεια. Ο Χριστός καλεί τον άνθρωπο να συμμετάσχει στην ανανέωση, στην αποκατάσταση και στην ολοκλήρωση αυτής της σχέσης. Γιατί, όπως λέει ο ιερός Πατήρ, ο άνθρωπος είναι όλος τοπικός και θεολογικός. Δηλαδή, ο Θεός και ο άνθρωπος είναι αχώριστα συνδεδεμένοι. Η αληθινή ζωή του ανθρώπου είναι η ζωή αυτή με τον Θεό, η θεία κοινωνία, η κατά Χριστόν ζωή.
Ας μην ξεχνάμε, αδελφοί μου, ότι σε κάθε περίοδο της Εκκλησίας, και ειδικότερα κατά τη διάρκεια της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, καλούμαστε όχι μόνο να αναγνωρίσουμε την παρούσα αμαρτία και φθορά, αλλά και να ανοίξουμε τις καρδιές μας στην ανακαίνιση που ο Χριστός προσφέρει. Αυτή η περίοδος είναι η κατ’ εξοχήν περίοδος της ανανέωσης, της κάθαρσης, της αληθινής αλλαγής μέσα μας.
Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή αποτελεί προετοιμασία, επιστέγασμά της δε είναι η εορτή των κοσμοσωτήριων Παθών του Κυρίου μας. Αυτό θα ψάλλουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα. Και είναι εορτή! Και είναι χαρά! Δεν είναι πένθος, δεν είναι λύπη το ότι ο Χριστός παθαίνει για εμάς· αλλά είναι χαρά, εξαίσια και μοναδική. Διότι με την ενανθρώπησή Του μέσα στη μήτρα της Παναγίας, ο Θεός προσλαμβάνει τον άνθρωπο. «Θεὸς ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν», λέει ο Μέγας Αθανάσιος.
Μεθαύριο εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την ημέρα κατά την οποία ο Αρχάγγελος Γαβριήλ πήγε στην Παναγία και της είπε: «Χαῖρε, κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ». Η Παναγία δεν έφερε αντίρρηση, δεν σκέφτηκε ότι θα χάσει τα πάντα από τη ζωή της, αφού θα γίνει δοχείο της Χάριτος του Θεού. Δεν σκέφτηκε τις ανθρώπινες συνέπειες της κλήσεως αυτής, ούτε τον κοινωνικό αποκλεισμό που ενδεχομένως θα υφίστατο.
Η Παναγία γίνεται τύπος της Αναστάσεως. Όπως ο Υιός της, ο Ιησούς Χριστός, ανέστη τριήμερος, έτσι και Εκείνη δεν μπορούσε να υποστεί τη φθορά του θανάτου. «Οὐκ ἐν τάφῳ κατέσχεν ἡ ζωή». Γι’ αυτό και εμείς, αδελφοί μου, προστρέχουμε στα ιερά εικονίσματά της, την προσκυνούμε, της λέμε τον πόνο μας, τη θλίψη μας, τις χαρές μας, και ζητούμε από Εκείνη να είναι συνεχώς στη ζωή μας.
Αυτός είναι ο νέος άνθρωπος· η Παναγία, που προσέλαβε το πυρ της Θεότητος μέσα της, η Θεοτόκος, που υπερέβη ακόμη και τους Αγγέλους! Έτσι, μέσα στη ζωή της Εκκλησίας, που είναι υπερκόσμια χαρά, η Παναγία μάς υποδεικνύει οδούς ζωής και σωτηρίας. Μας καλεί να ακολουθήσουμε το παράδειγμά της.
Ας μην φοβηθούμε να βυθιστούμε στον αγώνα της νηστείας, της προσευχής και της εξομολόγησης. Γιατί μέσω αυτών ανανεώνεται η σχέση μας με τον Θεό, και όλη η κτίση ανακαινίζεται και επαναφέρει το σχέδιο του Θεού στην καρδιά μας. Αμήν».