Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς αποτέλεσε μια ηγετική μορφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά τον 14ο αιώνα, συγγράφοντας πλήθος θεολογικών μελετών κατά τη διάρκεια της πολυτάραχης ζωής του. Γεννήθηκε το 1296 στην Κωνσταντινούπολη, έχοντας επιφανείς γονείς.

Παρά την εκτενή εκπαίδευση που έλαβε, αγνόησε τα βυζαντινά αξιώματα και ακολούθησε την έμφυτη τάση του για τον μοναχισμό. Εκάρη μοναχός στην Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους. Σε θεολογικό επίπεδο, δικαιώθηκε από την Θ’ Οικουμενική Σύνοδο για την διαμάχη του περί ησυχασμού με τους Βαρλαάμ, Ακίνδυνο, Γρηγορά.

Το 1347 εκλέχθηκε αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης.

Στην Καστοριά τιμήθηκε όλως ιδιαιτέρως, σχεδόν αμέσως μετά την κοίμησή του, στις 13 Νοεμβρίου 1359. Μάλιστα προς τιμήν του αφιερώθηκε ξεχωριστός ναός αμέσως μετά την κοίμησή του, όπως αναφέρεται στον Εγκωμιαστικό Λόγο, που συνέθεσε ο μαθητής του Άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Στον ναό αυτό σώζονται αρκετές τοιχογραφίες της εποχής εκείνης.