28 Μαρτίου 2024

Βελγίου Αθηναγόρας: “Τὰ μάτια μας ἀνοίγουν καθὼς ὁ Ἀναστὰς Κύριος καὶ Σωτήρας μᾶς καλεῖ νὰ στρέψουμε τὸ βλέμμα μας πέρα ἀπὸ τὶς ἀνησυχίες καὶ θλίψεις αὐτοῦ τοῦ κόσμου”

Ἀγαπητοί μου,
Χριστὸς Ἀνέστη!

Κατὰ τὴν ἔναρξιν τῆς πορείας μας πρὸς τὸ Ἅγιον Πάσχα, ἐπλησιάσαμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον διὰ νὰ λάβουμε καὶ προσφέρουμε συγχώρηση, πρῶτο βῆμα εἰς τὴν ὁδὸν τῆς μετανοίας. Σήμερον ἑορτάζοντες τὴν ὁλοκλήρωσιν τῆς πορείας αὐτῆς, ἑορτάζουμε τὴν συγχώρησιν, προερχομένην ἐκ τοῦ κενοῦ μνημείου, συγχώρησιν ἡ ὁποία κρημνίζει τὰ τείχη τοῦ χωρισμοῦ καὶ μᾶς προσκαλεῖ νὰ ἀγκαλιάσουμε φίλους καὶ ἐχθροὺς χάρις εἰς Ἐκεῖνον, ὁ Ὁποῖος μᾶς προσκαλεῖ νὰ συμμετάσχουμε εἰς τὴν θείαν φύσιν Του.

Χωρὶς νὰ εἶναι τελετὴ παρελθόντων γεγονότων, ἡ διακήρυξίς μας διὰ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ βασίζεται εἰς γεγονὸς τὸ ὁποῖον ὑπερβαίνει τὸν χῶρον καὶ τὸν χρόνον. Ὡς ἐκ τούτου συμμετέχουμε κυριολεκτικῶς εἰς μίαν διαρκῶς παροῦσαν πραγματικότητα, ἡ ὁποία δὲν γνωρίζει «δύσιν», ἡ ὁποία ἑνώνει τὸ παρελθόν, τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον, εἰς μίαν διαχρονικὴν διάστασιν τῆς ἐμπειρίας τῆς τελείας ἀγάπης, ἡ ὁποία ἀποκαλύφθηκε εἰς τὴν ἀνθρωπότητα. Εὑρισκόμεθα μαζὶ μὲ τὶς γυναῖκες εἰς τὴν εἴσοδο τοῦ τάφου καὶ συγχρόνως μπροστὰ εἰς τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Οἱ καρδιές μας φωτίζονται. Τὰ μάτια μας ἀνοίγουν καθὼς ὁ Ἀναστὰς Κύριος καὶ Σωτήρας μᾶς καλεῖ νὰ στρέψουμε τὸ βλέμμα μας πέρα ἀπὸ τὶς ἀνησυχίες καὶ θλίψεις αὐτοῦ τοῦ κόσμου, εἰς τὶς ὑποσχεμένες χαρὲς στὴν ζωὴ τοῦ μέλλοντος κόσμου. Οἱ ἐπιθυμίες καὶ τὰ πάθη μας, ἡ ὑπερηφάνεια καὶ τὰ μίση δὲν ἔχουν νόημα καθὼς συμμετέχουμε εἰς τὴν χαρὰ τῆς νίκης τῆς αἰώνιας ζωῆς, ἡ ὁποία προσφέρεται τόσο γενναιόδωρα ἀπὸ τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, τὸν αἰώνιο νικητή.

Ἀκριβῶς ὅπως ἡ πορεία μας ἄρχισε μὲ τὴν πρόσκληση γιὰ συγχώρηση, ἡ ἀληθινὴ χαρὰ τοῦ Πάσχα ὁλοκληρώνεται ἐπίσης μὲ τὴν συγχώρηση. Ὁ Κύριος καὶ Σωτήρας μας δὲν κάνει στὸ σημεῖο αὐτὸ κανένα σχετικὸ συμβιβασμό. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς ὑπενθυμίζουν ὅτι τὸ φῶς τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ μᾶς καθαρίζει ὅταν προσεγγίζουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον μὲ ἀγάπη. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, αὐτὸ τὸ φῶς μᾶς καίει ἄν οἱ καρδιές μας παραμένουν σκληρές, ὅταν, ἐνῶ ζητοῦμε συγχώρηση, δὲν τὴν προσφέρουμε κι ἐμεῖς, ὅταν ἀρνούμαστε νὰ ἐναγκαλιστοῦμε τοὺς ἄλλους μὲ τὸν ἱερὸ ἀσπασμὸ τῆς συγχωρήσεως, ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν περίοδο τῆς Ἀναστάσεως.

Εἰς τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ εὑρίσκουμε τὴν ἀπάντηση ὅλων τῶν προβλημάτων τὰ ὁποῖα ἀπασχολοῦν τὸν ἄνθρωπο. Ἀκόμη καὶ διὰ τὸ νόημα τοῦ πόνου καὶ τοῦ θανάτου. Ἀναρωτιόμαστε σχετικὰ εἰδικὰ στὶς δύσκολες ἡμέρες κατὰ τὴν διάρκεια τῆς πανδημίας. Δὲν καταλαβαίνουμε πάντοτε διατὶ ὁ Κύριος ἐπέτρεψε νὰ γνωρίσουμε αὐτὴ τὴν δοκιμασία. Ἀλλὰ τώρα γνωρίζουμε μὲ σιγουριά ὅτι ὁ Χριστὸς Ἀνέστη καὶ ἔχουμε τὴν εὐκαιρία νὰ συμμετάσχουμε στὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του. Εἶναι τὸ φῶς τοῦ κόσμου «ποὺ δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ καλυφθῆ ἀπὸ τὸ σκοτάδι». Καὶ μᾶς καλεῖ νὰ τὸ ἀφήσουμε νὰ λάμψῃ μπροστὰ σὲ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Ἄς γίνουμε ἄξιοι μάρτυρες αὐτοῦ τοῦ Φωτὸς καὶ ἔτσι αὐτὸ τὸ Πάσχα μπορεῖ νὰ εἶναι ἐποχὴ μεγάλης χαρᾶς, ἐλπίδος καὶ φωτὸς γιὰ τὸν καθένα μας!

Ἐδῶ καὶ ἐνάμισυ χρόνο δὲν μποροῦμε νὰ ζήσουμε κανονικὴ ζωή. Γι´αὐτὸ εἴμαστε τώρα πιὸ ἑνωμένοι μὲ τὸν Ἀναστάντα Κύριο, γιατὶ τὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ φέρνει φῶς στὶς δυσκολίες, καὶ ἐλπίζουμε σύντομα νὰ ἐπιστρέψουμε στὴν κανονικότητα. Ἄς κάνουμε ἀκόμη λίγο ὑπομονή!

Μὲ πατρικὲς εὐχὲς καὶ τὴν ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι ἀγάπη μου.

+ ὁ Βελγίου Ἀθηναγόρας
Ἔξαρχος Κάτω Χωρῶν καὶ Λουξεμβούργου