Πατριαρχικός Έπαινος της 1000ης επετείου της ίδρυσης της βουλγαρικής Αρχιεπισκοπής της Οχρίδας

Αγαπημένοι στο Θεό τα παιδιά της ιερής Εκκλησίας μας,

Κατά το παρελθόν περισσότερο από μισό χρόνο, η εκκλησία και την προσοχή του κοινού στη χώρα μας κατευθύνεται ισχύει ιδιαίτερα στην γειτονική Μακεδονία και ειδικότερα στο ζήτημα του καθεστώτος της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη χώρα αυτή, η οποία, δυστυχώς, εδώ και δεκαετίες διαμένουν εκτός της υποτροφίας με την οικογένεια τοπικές ορθόδοξες εκκλησίες. Αυτό το θέμα και το θέμα που έχει αποκτηθεί ευκρίνεια σε σχέση με επίσημα από την ηγεσία της Εκκλησίας επιθυμούν Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία – βουλγαρικό Πατριαρχείο να αναλάβει το ρόλο της μητέρας εκκλησία, και έτσι τελικά να διακανονίζονται κανονικά το καθεστώς της Εκκλησίας στη σημερινή Μακεδονία. Η επιθυμία, η οποία ελήφθη με προσοχή και υπευθυνότητα από την πλευρά της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, αλλά και κατηγορηματικά αρνητική από ορισμένες αδελφική Αυτοκέφαλες Εκκλησίες

Μέρος του μεγάλο πρόβλημα για την κατάσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην ΠΓΔΜ σήμερα είναι το ζήτημα της ιστορικής μοίρας της προϋπάρχουσα βουλγαρική Οχρίδα Αρχιεπισκοπής, του οποίου η ενσωμάτωση στην τρέχουσα 2018 για να γεμίσει χίλια χρόνια. Υπήρχαν επίσης επικείμενες γιορτές της σημαντικής αυτής επετείου, ότι μια άλλη μαρτυρία για το βάθος της διαίρεσης μεταξύ των αδελφικών Ορθοδόξων Εκκλησιών για το θέμα αυτό.

Ωστόσο, η άρνηση της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας να συμμετάσχει στους εορτασμούς που πραγματοποιήθηκε στις 27 και 28 Μαΐου στο ιστορικό ναό του Θεού Σοφίας στην Οχρίδα για να Sveshtenonachalieto το ιερό της Βουλγαρίας Πατριαρχείο είχε κάνει αδικαιολόγητες κατηγορίες για έως και κατηγορίες για προδοσία – έντονη κριτική ότι, αν ήταν το αποτέλεσμα της παρεξήγησης ή nedobrozhelatelstvo, έφερε περιττές πικρία ολόκληρης της Εκκλησίας μας. Σε σχέση με αυτό, με arhipastirska ανησυχία για την κατάσταση με αίσθημα ευθύνης προς bogozapovyadanoto ενότητα όλου του κόσμου Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και με τη θρησκευτική και λαϊκή μνήμη και την πίστη προς την ιστορική αλήθεια για την αρχαία Πανεπιστήμιο θρόνο ζητήσω από όλους σας για να παρουσιάσει το μήνυμά σας με την οποία βεβαιώνουν υπεύθυνα και υπενθυμίζουν:

1. Η ιστορία του τμήματος του Αρχιεπισκόπου της αρχαίας και ένδοξο παρελθόν στην εκκλησία της Οχρίδας οργανική άνευ όρων μέρος της ιστορικής συνέχειας του φυσικού μας Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία – βουλγαρικό Πατριαρχείο, όπως καταγράφεται στο υιοθετηθεί και εγκριθεί από τη Συνέλευση έκτη Εκκλησία του Λαού (2008 ) του Καταστατικού του, όπου διαβάζουμε:

«Self-διέπουν Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία – βουλγαρικό Πατριαρχείο είναι ο διάδοχος της Αρχιεπισκοπής Pliska, Preslav πατριαρχείο της Οχρίδας Αρχιεπισκοπής, το Tarnovo Πατριαρχείου και της Βουλγαρικής Εξαρχίας. Είναι ενωμένη και αδιαίρετη. “

2. Τέτοια ήταν – το θέλημα του Θεού – η ιστορική μοίρα της δικής μας ορθόδοξης εκκλησίας, όπως είναι τα γεγονότα των χιλιετιών, αλλά άστατος βουλγαρική ιστορία, και δεν μπορεί να αλλάξει και παραμορφωμένη, ανεξάρτητα από την κατάσταση την ημέρα. Ιστορικές πηγές και εκκλησιαστική μνήμη μας δείχνουν σαφώς ότι κατά την ίδρυσή της το 1018 – κατά τα θλιβερά χρόνια από την απώλεια του βουλγαρικού κράτους αυτονομία επαναστάτησαν εναντίον της Βουλγαρίας Βυζαντινός αυτοκράτορας Βασίλειος Β ιδρύθηκε στην Οχρίδα τίποτα άλλο από απλά βουλγαρική Αρχιεπισκοπή, καθώς παραμένει πολύ το κλείσιμό του το 1767 – επτά αιώνες και μισό μετά την ίδρυσή του. Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο αυτοκράτορας παρέμεινε στην ιστορία μας ως η «Βούλγαρους» θέλησαν να διατηρήσουν μεταξύ τους προγόνους μας μνήμη του ένδοξου και ηρωικού Εκκλησίας και Κράτους του,

«Είμαστε δηλώνοντας – διαβάζουμε στο δεύτερο αυτών των χαρτών – που παρουσιάζω την Αυτού Αγιότητα τον Αρχιεπίσκοπο του κατέχει και να διαχειρίζεται όλα τα βουλγαρικά επισκοπές και όλες τις άλλες πόλεις υπό την κυριαρχία του βασιλιά Πέτρου και Samuel ανήκουν και βρίσκονται στην κατοχή τους, στη συνέχεια, αρχιεπισκόπους … Διότι ακόμη και έγινε ο κυβερνήτης αυτής της χώρας (i. ε. τη Βουλγαρία), έχουμε διατηρούνται ανέπαφα τα δικαιώματά τους, επιβεβαιώνοντας τους με βασιλικά διατάγματα και σφραγίδα μας. “

3. Με αυτό το οξυδερκής απόφαση του αυτοκράτορα Οχρίδα – πόλη της Βουλγαρίας και της σλαβικής εκπαιδευτικός και ο Κλήμης Miracle Worker, όπου κατά τις ημέρες του μας Αγίων Προδρόμου του Αγίου Μπόρις Ι Μιχαήλ άνθισε συναρπαστικό επισκοπή και εργάστηκε ένα από τα πρώτα της Βουλγαρίας και της σλαβικής λογοτεχνική σχολεία έχει εγκριθεί τότε ως νέα βουλγαρική πρωτεύουσα του πνεύματος, αποφασισμένος να κρατήσει, έστω και εν μέρει, βουλγαρικής εκκλησίας και λαϊκή μνήμη. Ως εκ τούτου, όλα τα πρωτεύοντα της εκκλησίας της Οχρίδας στα πολλά χρόνια της ύπαρξής της, προσθέτοντας ρητώς στους τίτλους τους και τον τίτλο «Βούλγαρος» – για μια τέτοια είναι η ιστορία της εκκλησίας αυτής και αυτή η συνείδηση ​​έζησε μέχρι το τέλος της βίαια διακοπή το 1767 ζωή. Γι ‘αυτό αργότερα – στα χρόνια της ανάστασης του βουλγαρικού πνεύματος – την αρχή του οργανωμένου κινήματος για την επιστροφή της Εκκλησίας της αυτονομίας μας βρίσκεται ακριβώς στην Οχρίδα και ακτιβιστές της Εκκλησίας της ανεξαρτησίας μας επιμένουν για την αποκατάσταση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, ως δέκτης τόσο της Tarnovo Πατριαρχείου και Αρχιεπισκοπή της Οχρίδας. Επειδή η μνήμη είναι η μνήμη της Βουλγαρίας και θα παραμείνει έτσι τόσο βουλγαρικής εξαρχίας και στο αναπαλαιωμένο βουλγαρικό Πατριαρχείο, το οποίο παραμένει ακόμα και σήμερα αληθινή πνευματική μητέρα και τροφός του Θεού που του έχουν ανατεθεί από το λαό.

Αδελφοί και αδελφές,

Η ιστορική μοίρα των εκτάσεων στις οποίες το θέλημα του Θεού, όλοι ζούμε και Χριστιανοί κατοικείται κατοικία και σήμερα αυτή την περιοχή είναι πολύπλοκη και ταραχώδης. Σήμερα στα Βαλκάνια, υπάρχουν εντελώς διαφορετικές σε σχέση με τις μακρινό παρελθόν κράτους και εκκλησίας πραγματικότητες. Ως αποτέλεσμα των διαφόρων κοινωνικο-πολιτικές διεργασίες σε αυτή την περιοχή όλα αυτά τα χρόνια έχουν δημιουργήσει νέες καταστάσεις και νέες τοπικές ορθόδοξες εκκλησίες – δέκτες ή άλλο, υπήρχαν στο παρελθόν εκκλησιαστική δικαιοδοσία. Ωστόσο, αυτό που συνεχίζεται και σήμερα μας ενώνει όλους – χωρίς καμία εξαίρεση – είναι ο Ιησούς Χριστός μας έχει ανατεθεί διάσωσης ορθόδοξη χριστιανική πίστη μας. Αυτό που σήμερα συνεχίζει να ενωθούν σε μία ενότητα είναι Θεάνθρωπος σώμα μας ιερά και μαρτύρησε Ορθόδοξη Εκκλησία.

Αυτός ήταν ο λόγος και το βασικό κίνητρο μας Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας να δεχτούμε που προτείνει η μακεδονική πλευρά ρόλο του διαμεσολαβητή ο οποίος λαμβάνει τα αναγκαία και δυνατά μέτρα και δράσεις σε άλλες αδελφική Ορθόδοξες Εκκλησίες να διευθετήσει την κανονική εκκλησιαστική κατάσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Δημοκρατίας Η Μακεδονία, η οποία για περισσότερο από μισό αιώνα υποφέρει από την επιβληθείσα εκκλησία της απομόνωσης. Με αυτό το κίνητρο και με αυτή την πρόθεση που εγκρίθηκε στο τέλος του Νοεμβρίου του 2017 και έφθασαν από την Μακεδονία επιθυμία και πρόταση να αναλάβει το βάρος της διαμεσολάβησης για την επίλυση του καθεστώτος της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε αυτή τη χώρα. Αλλά ποια πρόθεση δεν μπορεί με κανένα τρόπο να υπονοεί οποιαδήποτε παραβίαση των παλαιών κανόνων στην Εκκλησία.

Όπως έθεσε ο Λόρδος επίσκοποι στην Εκκλησία Του είμαστε έτοιμοι σήμερα να κάνουμε τα πάντα από το χέρι μας και το οποίο είναι σύμφωνο με τους ιερούς κανόνες της Αγίας Εκκλησίας για να βοηθήσει Ορθόδοξη αδελφούς μας στη σημερινή Μακεδονία – σε συμφωνία με ρητή και σαφής τη θέληση των άλλων αδελφικών ορθόδοξων εκκλησιών. Ωστόσο, έχουμε και την υποχρέωση να διατηρούνται αληθή, όχι μόνο αλήθειες και ιερούς κανόνες της Αγίας Ορθοδοξίας, αλλά και τη μνήμη αυτού του κόσμου Εκκλησίας που ο Κύριος ο Θεός έχει ανατεθεί η φροντίδα πνευματικά σήμερα – για την ιστορία του, για τη συνέχεια και για το παρόν και το μέλλον της. Επειδή απαιτεί από εμάς τη μνήμη μας για όλους μας, η χώρα μας στον Κύριο, αειμνήστου, ένδοξη και αξίζει να επαινεθεί προγόνους – επικεφαλής της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και των πιστών κυβερνήτες μας των τελευταίων, κληρικοί και λόγιοι,

Έτσι, σε αυτήν την ημέρα, όταν η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη όλων για έλαμψε ποτέ αγίους του βουλγαρικού λαού, ζητάμε από όλους τους πιστούς παιδιά μας – στη χώρα μας και μακριά από τα σύνορά της με arhipastirsko μήνυμα της ειρήνης και της χαράς στο Άγιο Πνεύμα, κλήση όλα για την αλήθεια της Αγίας Ορθοδοξίας και της Αγίας Εκκλησίας του Χριστού – θεία δόγματα του και σφυρηλάτησε ένα δώρο της, οι ιεροί κανόνες Άγιο Πνεύμα, αλλά πίστη και να δημιουργήσουν με τόσο κόπο και την Εκκλησία του αίματος και του κράτους, το οποίο οι πρόγονοί μας, μας κληροδότησε και με του οποίου o ιστορική μνήμη μας έδωσε εντολή να μην κάνουν κανένα συμβιβασμό, αλλά για να το κρατήσει για τις επόμενες γενιές – για να έχουν οι άνθρωποι μας συνεχίζουν να υπομένουν τη Βουλγαρία.

Ο Θεός της ειρήνης και της αγάπης, η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος και τις προσευχές όλων των αγίων του βουλγαρικού λαού για να είναι πάντα μαζί μας: Ορθόδοξος λαός μας, με αιωνόβια χώρας του και ο Θεός του παραχώρησε Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία Του!

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤ. SYNOD

† NEOFIT

ΠΑΤΡΙΑΡΧ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΚΑΙ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΣΑ ΣΟΦΙΑ

ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΤ. SYNDIC:

† Μητροπολίτης Σλίβεν ΙΩΑΝΙΚΗ

† Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και την Αυστραλία ο Μητροπολίτης Ιωσήφ

† Μητροπολίτης GRITORIUS του Βελίκο Τάρνοβο

† Μητροπολίτης Πλέβνης IGNATIY

† Λοντσχάχαν Μητροπολίτης Γαβριήλ

† Ο Μητροπολίτης ΝΙΚΟΛΑΪΣ της Φιλιππούπολης

† Dorostol Μητροπολίτης AMVROSY

† Δυτικός και Κεντροευρωπαϊκός Μητροπολίτης Αντώνιος

† Βάρνα και Μητροπολίτης Β. Τρανοβόσης YOAN

† Νευροπικός Μητροπολίτης SERAFIM

† Μητροπολίτης Ρούσσου NAUM

† Μητροπολίτης Στάρα Ζαγόρα ΚΙΡΡΙΑΝ

† Μητροπολίτης Γρηγορίου

† Μητροπολίτης Βιντίν Ντάνιελ