Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Κορυτσᾶς, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε Ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος, κύριε Ἰωάννη, Τοποτηρητά τοῦ Θρόνου τῆς Ἁγιωτάτης Εκκλησίας τῆς Ἀλβανίας, τήν Υμετέραν Σεβασμιότητα ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Μετά πολλῆς θλίψεως καί ἄλγους ψυχῆς συμμετέχομεν εἰς τήν ὀδύνην τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας, ἐπί τῇ πρός Κύριον ἐκδημίᾳ τοῦ ἀοιδίμου Ἀρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου καί πάσης Αλβανίας κυροῦ Ἀναστασίου.
Ὁ μεταστάς Πρωθιεράρχης και προσφιλέστατος ἡμῖν Ἀδελφός καί Συλλειτουργός ἐβίωσε καθ’ ἅπασαν τήν διάρκειαν τῆς μακρᾶς ζωῆς του τό ἱεραποστολικόν ἰδεῶδες καί φρόνημα τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Διό, στοιχούμενος τῷ ἀποστολικῷ ζήλῳ ἐκήρυττε Ἰησοῦν Χριστόν, Ἐσταυρω- μένον καί Ἀναστάντα, ἔργῳ καί λόγῳ, γενόμενος κατά τό Παύλειον «τοῖς πᾶσι τά πάντα, ἵνα πάντως τινάς σώσῃ» (Α’ Κορ. 9, 22).
Διέλαμψεν ὡς ἔμψυχος εἰκών ζώσης πίστεως καί πάσης ἀρετῆς καί διεκρίθη, ὅλως ἰδιαιτέρως, κατ’ αρχάς ὡς λαϊκός Κατηχητής, προσελκύσας εἰς τήν Ἐκκλησίαν πλήθη νέων ἀνθρώπων καί δή φοιτητῶν, ὡς Κληρικός καί Ἐπίσκοπος, ὡς Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀθήνησι Πανεπιστημίου, ὡς Διευθυντής τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὡς Ἱεραπόστολος ἐν Ἀφρικῇ, καί, κατ’ ἐξοχήν, ὡς Ἀρχιεπίσκοπος Αλβανίας, δεδομένου ὅτι, τῇ χάριτι τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἀνέστησε τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἀλβανίας ἐκ σκιᾶς θανάτου, εἰς ἥν τήν εἶχον καταβυθίσει ἀπηνεῖς διωγμοί 46 ἐτῶν.
Ἡ διακονία του ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ὑπῆρξεν ἀνιδιοτελής, συνετή, διακριτική, πεφωτισμένη, τελεσφόρος, καθ’ ὅτι ὁ ἴδιος ἦτο Ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, «πλήρης πίστεως καί δυνάμεως» (Πράξ. 6, 8), εὐθύς, ἀκέραιος, εὐγενής, σοφός, χαρίεις, αἰσιόδοξος, ακατάβλητος, Θεοφόρος καί Χριστοφόρος. Ἔχομεν, ὅθεν, τήν βεβαιότητα ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν θά ἀνταποδώσῃ εἰς τόν ἄξιον Ἐργάτην τοῦ Εὐαγγελίου Αὐτοῦ τούς ἀμέτρους κόπους καί ἀτούτους μόχθους, τούς ὁποίους κατέβαλε ὑπέρ τῆς δόξης τοῦ Ὀνόματος τοῦ Θεοῦ.
Περαίνοντες, ἐγκαρδίως ἐπευχόμεθα ὅπως ὁ ἐκ νεκρῶν Ἀναστάς Κύριος ἀναπαύσῃ ἐν χώρᾳ ζώντων, ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων Αὐτοῦ, τόν τῆς Ἀναστάσεως ὁμώνυμον, ἀείμνηστον Αρχιεπίσκοπον Αλβανίας Ἀναστάσιον, καί ὅπως ἀναδείξῃ ἄξιον συνεχιστήν τοῦ πολυσχιδοῦς ἔργου αὐτοῦ.
Μετά πολλῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης καί τιμῆς,
αγαπητός τα Χριστώ αδελφός
Αθηνών Ιερώνυμος
Διαβάστε επίσης
ΤΕΛΕΤΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΠΡΑΞΕΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ ΠΑΡΑΛΙΜΝΗΣ
Παρουσίαση του βιβλίου: Οικογένεια σε κρίση