Κυριακή του Παραλύτου στον Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Τ.Κ. Κέδρου

   Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε, ότι το κατά Ιωάννην Ιερό Ευαγγέλιο, που διαβάζεται από την ημέρα της Αναστάσεως έως την ημέρα της Πεντηκοστής, είναι το θεολογικότερο ευαγγελικό κείμενο, επειδή οι Χριστιανοί βαπτίζονταν κατά την αγρυπνία του Μ. Σαββάτου και ακολουθούσε η ανάγνωση αυτού του ευαγγελικού κειμένου, ως επιβεβαιωμένη διδασκαλία περί του Ιησού Χριστού.
Από την Κυριακή του Παραλύτου και για τις δύο επόμενες Κυριακές, της Σαμαρείτιδος και του Τυφλού, στα ευαγγελικά αναγνώσματα έχουμε την τριλογία του ύδατος, γιατί το νερό γίνεται μέσο θαυματουργίας από τον Χριστό.
Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα αναφέρεται ότι, στην προβατική κολυμβήθρα περίμεναν ασθενείς άνθρωποι την ανακίνηση του νερού, που γινόταν σε τακτά χρονικά διαστήματα από έναν Άγγελο, μετά από την οποία, όποιος έμπαινε πρώτος στο νερό θεραπευόταν και ανάμεσά τους ήταν και ένας παράλυτος, που περίμενε επί 38 χρόνια τη θεραπεία του.
Το θαύμα αυτό της θεραπείας, αποτελούσε μια παρουσία του Θεού και μια ευεργεσία στον λαό του, για να ανανεώνεται η πίστη των ανθρώπων στον αληθινό και ζώντα Θεό.
Ο Χριστός όταν συνάντησε τον παράλυτο τον ρώτησε: «θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;» και όταν ο παράλυτος του δήλωσε την έλλειψη ανθρώπινης βοήθειας ,στη συνέχεια τον παρότρυνε: «ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει.»
Ο παράλυτος δεν χρειάστηκε να μπει μέσα στο νερό της κολυμβήθρας για να θεραπευτεί, αλλά η θεραπεία του έγινε από τον Λόγο του Θεού και με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Όταν τον συνάντησε ξανά ο Χριστός του είπε: «ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται.» και ο λόγος Του αυτός μας επιβεβαιώνει, ότι η ασθένεια είναι μεταπτωτικό φαινόμενο και οφείλεται στην απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό.
Ενώ αρχικά ο άνθρωπος είχε πλαστεί από τον Θεό δυνάμει αθάνατος, εξαιτίας της παρακοής του στο θέλημα του Θεού, επήλθε αρχικά ο πνευματικός θάνατος και στη συνέχεια ο βιολογικός θάνατος δια των ασθενειών, «ἵνα μή τό κακόν ἀθάνατον γένηται».
Με τον θάνατο και την Ανάσταση του Χριστού, καταλύεται το κράτος του διαβόλου και του θανάτου, καταργείται ο πνευματικός και ψυχικός θάνατος και δια του βιολογικού θανάτου που έρχεται δια των ασθενειών, ο άνθρωπος εισέρχεται στην αιώνια Ζωή της Βασιλείας του Θεού.
Το γεγονός ότι ο Χριστός θεράπευσε τον παράλυτο την ημέρα του Σαββάτου, ανατρέποντας τις ανούσιες τυπικές διατάξεις των Εβραίων, μας διδάσκει, ότι τίποτα δεν είναι ουσιαστικό, πέρα από την προσωπική σχέση αγάπης που θα οικοδομήσουμε με τον Θεό και με τους άλλους ανθρώπους.
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε, ότι στη ζωή μας ζητάμε το θαύμα όταν ασθενούμε, αλλά η ασθένεια μας «λουστράρει», σύμφωνα με τον λόγο του Αγίου Παϊσίου, αρκεί να έχουμε την πνευματική κατάσταση και την ωριμότητα να την αντιμετωπίσουμε ως αναζήτηση του Θεού και ένωση μαζί Του και το θαύμα θα έρθει, όταν ο Χριστός θα αναστήσει το νου, την σκέψη και την καρδιά μας και θα μας κάνει χαριτωμένους ανθρώπους.