Δοξολογία για την 25η Μαρτίου στα Ιεροσόλυμα -ΒΙΝΤΕΟ

Την Τετάρτη, Μάρτιος 12/25, 2020, το Πατριαρχείο γιόρτασε την εθνική εορτή της 25ης ^ης Μαρτίου 1821 στην Εκκλησία του Παναγίου Τάφου.

Η γιορτή γιόρτασε με Δοξολογία ως ευχαριστία προς τον Θεό για τη βοήθειά Του για την απελευθέρωση του έθνους μας από τον οθωμανικό ζυγό της δουλείας και ως προσευχή για την ανάπαυση των ψυχών των Πατέρων μας, εθνικών μαρτύρων, κληρικών και λαϊκών που αγωνίστηκαν ένδοξα και έπεσε για τη χώρα και την πίστη τους.

Η Δοξολογία ήταν υπό την ηγεσία του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλου, με παρευρισκόμενους Χαγιαταφείους Αρχιεπισκόπους και Ιερομόναχους, με τη συμμετοχή του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Ιερουσαλήμ κ. Χρήστου Σοφιανόπουλου και μελών της ελληνικής κοινότητας.

Στην αίθουσα υποδοχής του Πατριαρχείου, μετά τη Δοξολογία, ο Γενικός Πρόξενος και ο Μακαριώτατος απευθύνθηκαν στους παρευρισκόμενους. Η διεύθυνση του Μακαριωτάτου ακολουθεί παρακάτω.

 “Ο Ρήγας Φεραίος γράφει στον” Θύριο “ένα από τα ποιήματά του. είναι καλύτερο να ζουν για μια ώρα μια ελεύθερη ζωή, αντί να ζουν για σαράντα χρόνια κάτω από δουλεία και φυλάκιση … έρχονται αυτή τη στιγμή με μια μόνο λέξη για να τοποθετήσουμε το όρκο στον σταυρό …

Εξοχότητα Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας κ. Χρήστος Σοφιανόπουλος,

Άγιοι Πατέρες και Αδελφοί,

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές στον Χριστό

Σήμερα το ρούμι ορθόδοξη χώρα, γιορτάζει την επέτειο των 21 ^ου Μάρ 1821, την ημέρα του Ευαγγελισμού της αναγέννησης από τον οθωμανικό ζυγό της δουλείας.

Το ιστορικό γεγονός της ελληνικής αποκάλυψης του 1821 δεν αναφέρεται μόνο στην ελευθερία από τον οθωμανικό ζυγό, αλλά αναφέρεται πρωτίστως στο μη αναστρέψιμο και δοθέντα από το Θεό δικαίωμα της εθνικής ελευθερίας, όπως κηρύττει ο άγιος Παύλος. “Και έγεινε από ένα αίμα όλα τα έθνη των ανθρώπων για να κατοικήσουν σε όλο το πρόσωπο της γης και έχει καθορίσει τους χρόνους που είχαν διοριστεί και τα όρια της κατοίκησής τους” (Πράξεις 17:26).

Η πίστη στον ζωντανό Θεό, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, ο οποίος μας απελευθέρωσε από τη δουλεία του εχθρού και την έντονη επιθυμία για ελευθερία της χώρας, ήταν η ανεξάντλητη πηγή εξουσίας των ηγετών της επανάστασης καθώς και των υποδουλωμένων Ελλήνων .

Ο ζήλος για το θεϊκό δώρο της ελευθερίας και της χώρας δικαιολόγησε πλήρως τον αγώνα των θυμάτων και των μαρτύρων των σκλαβωμένων Ελλήνων, των οποίων ο όρκος «έγινε στον Σταυρό του Χριστού» όπως είπε ο Ρήγας Φεραίος. Και σύμφωνα με τον Άγιο Πέτρο, “Και ποιος είναι αυτός που θα σας βλάψει, αν είστε οπαδοί αυτού που είναι καλό;” (1 Πέτρου 3:13).

Και το λέμε αυτό, γιατί τα κίνητρα των μαχητών του 1821 ήταν πρωταρχικά, δηλαδή καθαρά και παρορμητικά, χωρίς εξωτερικές επιρροές. Αυτό αποδεικνύεται επίσης από το επαναστατικό σύνθημα του Πρεσβύτερου της Μόρια, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη “τώρα ο αγώνας είναι για την πίστη του Χριστού και για την ελευθερία της χώρας”.

Η συλλογική εθνική συνείδηση ​​των Ελλήνων, σφυρηλατημένη από τις υψηλές αξίες της κλασικής πολιτιστικής κληρονομιάς και τις αόριστες διαχρονικές αρχές της πατριαρχικής ορθόδοξης παράδοσης, αντιτάχθηκε “στη μόδα αυτού του κόσμου (που) περνά μακριά” (1 Κορ. 7:31 ) στην πνευματική ελευθερία της ψυχής και στην «συνεχιζόμενη πόλη» (Εβραίους 13:14) ή μάλλον στη χώρα του αναστημένου Χριστού.

Με άλλα λόγια, ο ετήσιος εορτασμός της επέτειος της εθνικής αναγέννησης του 1821 δεν είναι μόνο γεγονός ιστορικού μνήμης, αλλά και ηθικού μηνύματος για το παρόν και το μέλλον του σύγχρονου αποκαλούμενου ανεπτυγμένου κόσμου, που είναι παγιδευμένος στην η υλική και οικονομική ευδαιμονία, είτε είναι συνειδητή είτε άγνωστη, προάγει την πνευματική και ψυχοσωματική αυτοκτονία των πολιτών της.

Και η συμβολή της Εκκλησίας, μέσω του ιερού κλήρου της, συμπεριλαμβανομένων των μελών της Αγιοταφιστικής Αδελφότητας μας, ήταν καθοριστική. Αμέτρητοι Ιεράρχες, μεταξύ των οποίων ο Παλαιών Πατρών Γερμανός που έθεσε το πανό της επανάστασης, οι Ιερείς, όπως ο Κοσμάς Αιτωλός και οι απλοί Μοναχοί, έριξαν το αίμα τους και έγιναν μάρτυρες της εθνικής-θρησκευτικής ελευθερίας που «γεννιέται από τα ιερά οστά των Ελλήνων “Σύμφωνα με τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό.

Η σεβάσμια Αδελφοσύνη μας, σύμφωνα με τα λόγια του Αγίου Παύλου. “Σταθείτε λοιπόν στην ελευθερία με την οποία ο Χριστός μας ελευθέρωσε και δεν ξαναμπλέκετε πάλι με το ζυγό της δεσπότητος” (Γαλάτες 5: 1), και καθιστώντας όπως “πρέπει να τιμήσει σε ποιόν τιμή τιμάται” (Ρωμαίοι 13: 7), και επίσης συμμετέχοντας στην ιερή αναμνηστική αναγέννηση του ευγενούς έθνους των Ελλήνων, πήγαν στην Εκκλησία του Παναγίου Τάφου προσευχθήκαμε στη Δοξολογία και επαίνεσαν για το “αίμα του Σταυρού Του” (Στ. 1 : 20) και ο αναστημένος από τους νεκρούς, ο Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός.

Προσευχθήκαμε επίσης για την ανάπαυση των ψυχών εκείνων που αγωνίστηκαν ηρωικά για την πίστη και τη χώρα και μαρτύρησαν για το έθνος του Ρωμαίου Ορθοδόξου.

Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν, ας κάνουμε ένα τοστ και να αναφωνήσουμε όπως πρέπει.

Ζήτω η 25 ^ης Μάρτιο του 1821!

Ζήστε το ευγενές και βασιλικό έθνος του Ορθοδόξου Ρομ!

Ζήτω Hellas!

Ζήτω η Αγιοταφιστική Αδελφότητα μας! “

About The Author