Κύκλος ομιλιών της ενώσεως Ομογενών Κωνσταντινουπόλεως με τίτλο: «Κωνσταντινούπολη. Ιστορία και Πολιτισμός»

Με επιτυχία η εκδήλωση της Ενώσεως Ομογενών εκ Κωνσταντινουπόλεως Βορείου Ελλάδος, στα πλαίσια του Κύκλου Διαλέξεων- «Κωνσταντινούπολη. Ιστορία και Πολιτισμός».

Ομιλητής ήταν ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος, Ηγούμενος της Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης, όπου, ως γνωστόν στεγάζεται και η Θεολογική Σχολή Χάλκης και καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στην εκδήλωση την οποία τίμησαν ιεράρχες, ιερείς, καθηγητές και πλήθος κόσμου ο Μητροπολίτης Ελπιδοφόρος ανέπτυξε το θέμα «Το Μέλλον της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης».

Τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο εκπροσώπησε ο Μητροπολίτης Μιλήτου Απόστολος, Ηγούμενος της Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας στη Θεσσαλονίκη. Στην ομιλία του ο Μητροπολίτης Ελπιδοφόρος ανάμεσα στα άλλα ανέφερε και τα εξής:

«Καλό θα ήταν να κάνουμε κάποιες σκέψεις για το πώς φανταζόμαστε το μέλλον της. Και θέλω να υπογραμμίσω ότι το μέλλον αυτό δεν το φανταζόμαστε απλώς, το προετοιμάζουμε με επιμέλεια και προσοχή».

Τόνισε πως «ξεκινώντας από το επίπεδο της παιδείας, αυτό δεν μπορεί παρά να είναι πανεπιστημιακό, και μάλιστα όχι απλά στη θεωρία, αλλά στην πραγματικότητα, στην ουσία της παρεχόμενης μόρφωσης. Τολμώ, επίσης, να σκεφθώ ότι το επίπεδο της Σχολής θα πρέπει να είναι ανεξάρτητο από τον βαθμό αναγνώρισης από μέρους του υπουργείου Παιδείας της Τουρκίας.

Θα μπορούσε δηλαδή, για λόγους προσαρμογής στην υφισταμένη νομοθεσία περί παιδείας, το υπουργείο Παιδείας να μην αποδώσει πανεπιστημιακό καθεστώς στη Σχολή μας. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει, νομίζω, να επιμείνουμε να έχουμε στην πράξη ένα τέτοιο επίπεδο σπουδών, ώστε να ανταποκρινόμαστε στις προδιαγραφές που θέτουν όλα τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια για να πιστοποιούν τους τίτλους σπουδών διαφόρων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ανά τον κόσμο».

Είπε επίσης: «Νομίζω ότι πέραν του ανωτάτου επιπέδου, η Σχολή μας οφείλει να κινηθεί και σε διεθνές επίπεδο, ανταποκρινόμενη όχι μόνο στο αίτημα των καιρών και στις σύγχρονες ανάγκες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και στις προσδοκίες των ανά τον κόσμο Μητροπόλεών του».